نواحی مختلفی در جهان دارای زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل هستند. برخی از نمونه‌های برجسته عبارتند از:
- منطقه معتدل شمالی: این منطقه در نیمکره شمالی، بین مدارهای رأس السرطان و مدار قطب شمال قرار دارد. شامل بخش‌هایی از آمریکای شمالی، اروپا، آسیا و آفریقا می‌شود. این منطقه به طور کلی دارای زمستان‌های سرد و برفی و تابستان‌های معتدل و مرطوب است.
- کوه‌های مرتفع: صرف نظر از عرض جغرافیایی، مناطق مرتفع به دلیل دمای خنک‌تر هوا در ارتفاعات، می‌توانند زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدلی داشته باشند. این امر به دلیل کاهش فشار هوا با افزایش ارتفاع است که باعث می‌شود گرما به طور موثرتری از سطح زمین خارج شود.
- سواحل غربی قارّه‌ها: تحت تأثیر جریان‌های اقیانوسی، سواحل غربی بسیاری از قارّه‌ها، به ویژه در نیمکره‌های معتدل، دارای زمستان‌های ملایم و تابستان‌های خنک‌تر هستند. این امر به دلیل جریانات اقیانوسی سرد است که از عرض‌های جغرافیایی بالاتر به سمت استوا حرکت می‌کنند.
- برخی از جزایر: به دلیل محاصره شدن توسط آب، برخی از جزایر، به ویژه جزایر بزرگ، می‌توانند آب و هوای معتدل‌تری نسبت به مناطق هم عرض جغرافیایی خود در خشکی داشته باشند. این امر به دلیل اثر تعدیل‌کننده اقیانوس بر دمای هوا است.
در ایران، چندین ناحیه وجود دارد که دارای زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل است.
- منطقه کوهستانی: رشته‌کوه‌های البرز و زاگرس که در امتداد شمال و غرب کشور کشیده شده‌اند، دارای آب و هوای کوهستانی با زمستان‌های سرد و پر بارف و تابستان‌های خنک و معتدل هستند.
- نواحی شمال غربی: استان‌های آذربایجان شرقی و غربی، اردبیل و کردستان به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در دامنه کوه‌های البرز و نزدیکی به دریای خزر، از زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدل برخوردارند.
- نواحی مرکزی: برخی از نواحی مرکزی ایران مانند استان‌های همدان، مرکزی و قم نیز به دلیل ارتفاع زیاد، زمستان‌های سرد و تابستان‌های معتدلی دارند.
عوامل دیگری مانند جهت و شیب دامنه کوه ها، نزدیکی به آب و نوع پوشش گیاهی نیز می توانند بر آب و هوای این مناطق تاثیر بگذارند.